Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych - Założenia do ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji (...)

Wielokrotne zmiany przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych  (Dz. U. z 2008 r. Nr 14 poz. 92 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o rehabilitacji”, jakkolwiek uzasadnione z punktu widzenia skuteczności systemu wspierania osób niepełnosprawnych, miały także niezamierzony, negatywny wpływ na wewnętrzną spójność poszczególnych przepisów. Wpłynęły także na wzajemną spójność przepisów tej ustawy z przepisami innych ustaw, regulujących podobną materię. Praktyka stosowania ustawy o rehabilitacji wskazuje także na pojawiające się problemy natury interpretacyjnej wynikające z ich niedookreślenia bądź niedoprecyzowania przepisów ustawy.

Przeprowadzona w 2008 r.  nowelizacja ustawy o rehabilitacji analogicznie jak nowelizacja z 15 czerwca 2007 r. nie rozwiązała tych problemów, albowiem dotyczyła wyłącznie dostosowania jej przepisów do nowych regulacji wspólnotowych w zakresie udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne.

Wobec niezwykle silnej presji czasu (projekt nowelizacji musiał zostać przyjęty przez Radę Ministrów  i rozpatrzony przez Parlament w okresie kilku miesięcy, tak aby nowe rozwiązania mogły zostać skutecznie wdrożone od 1 stycznia 2009 r.) podjęto decyzję o ograniczeniu zakresu tej nowelizacji wyłącznie do powyższej kwestii.

Pozostał zatem do uregulowania szereg spraw, które nie powinny czekać na wdrożenie do czasu opracowania nowej ustawy, wprowadzającej istotne systemowe zmiany w podejściu oraz sposobie wspierania zatrudniania osób niepełnosprawnych.